شهربانو فرستاد:
دیشب از یک راه فرعی از جاده هراز به تهران میآمدیم..هوا بارانی و سرد بود وانگار آسمان میخواست زمین را در آغوش بگیرد …از جاده های پر پیچ و خم میگذشتیم…کوه ریزش کرده بود و بعضی قسمتهای جاده پر از سنگ های ریز و درشت بود…بعضی از سنگها سر پیچ های تندی بود که اگر میخواستیم برخورد نکینم ناچار بودیم به سمت مسیر مخالف منحرف شویم…
به همت دااااااااش گلم(به قول شما) توقف کردیم و چندتا از آن سنگهای خطرناک مسیر را برداشتیم که اگر کسی با مسیر آشنا نبود مشکلی نداشته باشد….
مسیر ما ادامه یافت …قسمتهایی از مسیر که هیچ سنگی نبود…من را به این فکر انداخت ..کسی چه میداند؟
شاید کسی قبل از ما سنگهای این قسمت از مسیر را برداشته..
نمیدانم در کجاهای زندگی مدیونم به کسانی که سنگها را برداشته اند..مسیر هموار را به ما نشان دادند..وگرنه باید در دره های عمیق سقوط می کردیم
تقدیم به همه دوستان رهگشا در زندگی
راستی خیلی از خوانندگان این سایت که خارج از ایران هستند مایلیند در شبکه فیس بوک ، صفحه رسمی دکتر شیری که اخیرا عمومی شده است ، عضو باشند. از این رو آدرس زیر را تقدیمشون میکنیم که حاوی عکسها و نوشته ها و…میباشد :
https://www.facebook.com/#!/pages/Alireza-Shiri/424086137685028
==================================
دل نوشته سحری ۱۱- یه اتفاق عجیب – گزارش احیای ۲۱
دارم آماده میشم برم احیا ، همسر خانوم کمی دیرتر از پله ها میاد پایین و کیسه آشغالها را میخواد بگذاره تو سطل سرکوچه
مردمان خوب این دیار- اول رمضان ۹۲
مردمان خوب این دیار-۲۷
از یائسگی تا درسهای زندگی دانشجویی !
چه شکرفروش دارم که به من شکر فروشَد/// که نگفت عذر روزی که”برو شکرندارم” به دانشجویان درباره این گفتم که درس را جدی بخوانند و رشد کنند و لذت از زندگی ببرند ولی برای ثانیه ای فراموش نکنند که نباید مثل بقیه مردمان فقط عمرشان را بگذرانند…آنها باید عمرشان را بسازند
خیلی عالی دمت گرم
[پاسخ]